A celebración do matrimonio canónico terá lugar de modo ordinario nos templos parroquiais como determina a vixente lexislación canónica contida no c. 1.118 en relación co c. 1.115 e concordantes. O mesmo afecta á celebración doutros sacramentos.
Dada a frecuencia con que chegan peticións de parellas que solicitan celebrar a cerimonia relixiosa en capelas privadas, sexan ou non anexas a pazos, casas solariegas de turismo rural, etc. recórdase o apartado 3º das normas vixentes na Diocese desde o un de xaneiro de dous mil cinco:“sealgúnfamiliardotitulardacapela,engradodeparentescoatao cuartogradodeconsanguinidade, desexateralgunhadesascelebracións encapeladetitularidadefamiliar,deberá:
1)solicitaropertinentepermisoáCuriadiocesana,facéndoocoadebidaantelaciónquepermitaestudarascircunstanciasqueconcorrannesecasoeacreditarquealgúndos contraenteséfamiliar directoataocuartogradodopropietariodopazo oucasa;ouquesexaopropiotitular.
2)queteñaenvigoroindultooulicenzadeoratorio.
3) que ese pazo ou casa solariega sexa anterior ó século XVIII. Finalmente, tanto os titulares do pazo ou casa coma os beneficiarios da concesión deberán estar en plena comuñón coa Igrexa Católica”. A capela deberá estar debidamente restaurada e ter a amplitude suficiente. Esta disposición ten carácter temporal, xa que o principio de igualdade dos fieis ante as normas canónicas oponse ó chamado principio de singularidade, que se trataría de impor coas continuas excepcións e dispensas do dereito común. Esta limitación afecta de igual modo a outros actos de culto. Esta normativa é igualmente aplicable ás peticións para outros actos familiares (p.e.: Bodas de Prata, de Ouro,…).